مشكلة سفر الزوج
للأسف من أكتر من 30 سنة – لما بدأ التفكير المادى يضغى على العقول – بدأوا الأباء يسيبوا بيوتهم و زوجاتهم و أولادهم و يسافروا علشان يحوشوا فلوس و يجيبوا كل الكماليات
طبعا الموضوع دة من أوله لأخره كله كوارث و أضرار بتصيب جميع أفراد الأسرة :
فياما سمعنا عن أبناء انحرفوا بسبب غياب الأب
و سمعنا عن أزواج تزوجوا و أنجبوا و كونوا أسرة تانية فى البلد اللى هما فيها و نسيوا اللى سافروا علشانهم أصلا
و سمعنا عن الزوجات اللى استولوا على شقى أزواجهم و منهم كمان اللى طلبت الطلاق و تزوجت غيره بفلوسه
و حكايات و حكايات … و نقعد نقول
" ما هى الفلوس مش كل حاجة .. عملت لهم ايه بقى الفلوس "
و لكن
الأزواج لسة بردوا بيسيبوا بيوتهم و يسافروا
و دة ليه ؟
لأن كل الحكايات دى فيه جنبيها حكاية تانية عكسها تماما :
فيه أزواج .. بعد غربة طويلة .. بيرجعوا .. و بيتلم شمل الأسرة تانى ..
لا بيكون اتجوز على مراته .. و لا مراته بتستولى على تحويشة عمره الا اللى بيجيبه لها أو يكتبه باسمها عن طيب خاطر ..
و زى ما اعتكف الزوج فى شغله لتأسيس الأسرة مادياً ، اعتكفت الزوجة فى بيتها على تربية أولادها و أحسنت ربايتهم
و البنات بتجوز عرسان محترمة و تتجهز أحسن جهاز و يتعمل لها أشيك فرح ………
و الأولاد بيتعلموا أرقى تعليم و يكملوا الماجستير و الدكتوراه و يبقوا عرسان كاملين من كله عندهم الشقة و الشبكة و المركز الإجتماعى …….
و الزوجة بتبقى جنبها جوزها ، و حواليها ولادها ، و طلباتها أوامر ………..
و البيت ( أو الفيللا ) بقى عمران بالكماليات و الخدم ……………..
و هو الواحد ممكن يعوز ايه أكتر من كدة ؟
النموذج دة موجود بالفعل ..
و بكترة
و هو اللى بريقه بيغطى على الحكايات التانية و بيخللى الأزواج يسافروا و الزوجات تزق أزواجها زق علشان يمشى ..
لأنهم ما يعرفوش انه فيه ثمن هيفضل يتدفع لآخر العمر
ثمن غير مرئى
غير كل اللى بيتقال و اللى بيتحكى .. و لكنه ما يقلش خطورة عنهم
تعرفوا ايه هو الثمن دة ؟
– يتبع –
تيجوا نسمع الزوجات بتقول ايه ؟
" هدومى و حاجتى اتكركبت على بعضها .. ما هو خد نص الدولاب علشان يحط حاجته "
" ما بقتش عارفة أخد راحتى مع أصحابى .. و لا عارفة أخرج و لا أتكلم فى التليفون زى الأول "
" مهما أقول له الولاد مش واخدين على كدة مافيش فايدة .. جاى يربيهم تانى بعد ما كبروا و اتربوا و خلاص ؟ "
" أنا خلاص مش قادرة أتحمل .. من ساعة ما رجع و طلباته ما بتخلصش و أنا مش واخدة على كدة "
" كل شوية يخرجنى مع زمايل الغُربة بتاعته و زوجاتهم .. طيب هما عشرة عُمر مع بعض ، أنا مالى بيهم ؟ .. أنا عايزة أخرج مع أصحابى أنا ، و لما أطلب منه كدة يقول لى : ما أعرفش أزواجهم و مش بانسجم معاهم "
" أنا شاعرة انه غريب عنى "
" كل حاجة بيحب ياكلها أو يعملها عكسى أنا و الولاد تماما .. و كنا بنيجى على نفسنا علشان كا بيقعد شوية و يمشى ، لكن دلوقتى مش هينفع ، هنستحمل لإمتى ؟ "
"أنا خدت على نومتى فى سريرى لوحدى .. و شاعرة انه جه زحم الدنيا علىّ "
———————————————————————–
تيجوا نسمع الأبناء بيقولوا ايه ؟
" ماما هى اللى كانت بتعمل لى كل حاجة .. بابا زمان كان هو اللى بيجيب لنا الفلوس .. و دلوقتى بعد ما اشتغلت أنا اللى بأجيب لنفسى الفلوس "
" أنا ماليش ذكريات مع بابا .. و لا حتى صور ، هما كام صورة كدة .. زايه زى أى ضيف كان بيجى عندنا .. بيلعب معانا و يفسحنا و يجيب لنا اللى احنا عايزينه .. ما فيش حاجة أكتر من كدة أقدر أفتكرها له علشان أحكيها لأولادى عنه "
" أنا بأحب أنكل ( … ) أكتر من بابا .. هو اللى كان بيتكلم معايا ، و نتناقش فى مواضيع كتير ، و صحلى أفكار كتير .. هو اللى فاهمنى و بيحس بىّ .. لكن بابا عمره ما كان موجود لما كنت بأحتاجله .. و لغاية النهاردة بيعاملنى كأنى لسة طفل صغير "
" بابا لما رجع لخبط لنا كل نظام حياتنا كله "
" أنا مش واخدة على بابا خالص .. شاعرة ان فيه راجل غريب فى البيت "
" احنا حاجة و بابا حاجة تانية خالص "
" عُمر ما بابا راعانى و أنا مريض .. ماما هى اللى كانت بتبقى جنبى و هو كان بيبعت فلوس و بس .. دلوقتى و هو عجوز و مريض ، ماما بردو جنبه و أنا مش مقصر معاهم فى الفلوس .. بتلومونى على ايه ؟ أنا مش فاهم "
———————————————————————–
تيجوا نسمع الأزواج بيقولوا ايه ؟
" أنا شاعر انى ضيف تقيل على قلبهم "
" أولادى و مراتى مش واخدين علىّ .. حاس انى غريب وسطهم "
" مش قادر أتأقلم على أسلوبهم و مش عارف أعودهم على أسلوبى "
" مش بيعتبرونى جزء من حياتهم "
" شاعر انى ماليش أى دور وسطيهم "
" أسرار مراتى و ولادى بينهم و بين بعض و أنا برة الملعب "
———————————————————————–
و ناس كتير تقول :
" علشان قلة لقاهم بعض "
أبدا و اللهِ
فلى صديقة كان جوزها بيجى 4 أيام كل شهر و كانت تقول لى :
" بيجى يلخبط لى حياتى .. أقعد طول النهار أغسل فى هدومه و أحضر له فى حاجته و أكل ياخده .. و ألف معاه على أهله و معارفه …… مش 4 أيام ؟ بس بتطلع عينى فيهم .. بقى بأقول امتى يمشى بقى "
و هو يرد و يقول :
" هو مش كل زوجة بتعمل الحاجات دى بردو .. أنا مش فاهم أنا تاعبها فى ايه ؟ .. ما أنا كمان تعبان و شقيان علشانها باقية الشهر .. "
و الأولاد يقولوا :
" بابا لما بيجى حياتنا بتقف لأن ماما بتلخم بابا لوحده فى ال 4 أيام دول .. علشان كدة ما بنحبوش يجى "
و واحدة جوزها كان بيجى كل شهرين أسبوع كانت تقول لى :
" عايزنى أفضل واقفاله فيه فى المطبخ ليل و نهار .. ممكن يقومنى بدرى أو نص الليل علشان أشوى و أحمر .. حرام .. "
و هو يرد و يقول :
" بطنى بتعب من أكل المطاعم و بقى نفسى فى لقمة حلوة ، مش من حقى أكل من ايد مراتى اليومين اللى بأقعدهم ؟ .. حرام .. "
و الأولاد يقولوا :
" احنا متعودين ناكل فى أوقات تانية غير اللى هو متعود عليها ، و هو بيجبرنا ناكل معاه ، .. دة غير ان الأكل اللى هو بيحبه احنا مش متعودين عليه "
و واحدة جوزها كان بيجى الخميس و يمشى الجمعة كانت بتقول :
" فجأة كدة لقيته انفجر فينا أنا و الولاد .. و قعد يزعق و يقول : " النظام دة مش عاجبنى .. دة يتعمل .. و دة ما يتعملش " و كلم مدرسين الولاد و لخبط المواعيد .. و هو ماله ؟ .. أنا اللى بأعمل كل حاجة و أنا اللى أنظم المواعيد باللى يناسبنى أنا "
و هو بيقول :
" فجأة شعرت انى ماليش أى دور فى البيت .. مجرد واحد بيجى ينام و يمشى تانى يوم .. كلام الأولاد كله لأمهم بس و أنا مافيش حاجة بأشارك فيها ولادى .. كلامهم لى " صباح الخير – تصبح على خير – حمدلله على السلامة يا بابا – مع السلامة يا بابا " مش أكتر من كدة "
أما الأولاد فقالولى :
" بيحشر نفسه فى حاجات هو أصلا ما يعرفش عنها حاجة "
و واحدة صاحبتى كانت عندها 4 أولاد لما كانوا يمرضوا أو تحصل مشكلة .. كانت تقول لى :
" أنا تعبانة و هاتجنن و خايفة و دة كل فين و فين على ما يتصل .. كل يوم بيعدى بأشعر ان المشاعر الحلوة بتختفى و يتحط مكانها ضيق و خنقة منه "
و هو كان بيقول لى :
" بقت كل مكالماتنا صريخ و بكاء .. أنا بأبقى هأتجنن و هأموت من القلق على الأولاد و هى بدل ماتطمئنى تقلقنى و تعصبنى أكتر "
أما واحد من أولادهم قال :
" أنا بأحب ماما علشان هى اللى دايما بتاخد بالها منى ، انما بأكره بابا علشان سايبنا لوحدنا "
———————————————————————–
و الحكايات كتير قوى
الواحد بيقف محتار مش عارف يقول لهم ايه
مين غلطان ؟
ما هو أصل فى النهاية لا يصح الا الصحيح
الأسرة لازم تتبنى على أساس سليم .. الأساس دة :
((( أب + أم )))
لو طلع البنيان على عمود واحد بس و وازن نفسه على كدة ، مش هينفع نحفر تانى علشان نحط عمود تانى جنبه
مش هيبقاله لازمة .. و لا مكان
هيبقى " أوفر لود " على الكل
لا حد قادر يتحمله
و لا له علاج
تسلم الايا دى يا قمر
فعلا سفر الزوج وترك الزوجه والابناء مشكله كبيره جدا
ومافيش حاجه فى الدنيا تعوض البعد عن الاولاد
انو يتصل كل يوم و يحاول يوازن بين شغله و عيلته
و كمان انا اشوف ان هالتفكير من المراة نتيجته افكارها و شكوكها تجاه زوجها خصوصا لما ما بتكنش عارفة هو بيعمل ايه
خلاصة القول الاب لازم دايما يحسس و لاده انه بيشتغل علشانهم
و الام لازم كمان تاخد هالفكرة ان زوجها لو حتى سافر فهو مخلص لها
و الولاد لازم الاب و الام يكون لهم دور انهم يبعدو هالتفكير السلبي عن عقولهم
وكمان الام لازم دايما تبين الجوانب الاجابية لسفر الزوج قدام الاطفال مش تقعد تزعق طول الوقت
موضوع رائع مشكورة يا قلبي